8 Ağustos 2010 Pazar

Mekana Gittiğim İlk Gün

Mekâna gittiğim ilk günümde yaşadığım duygular ve korkularım. İlk önce sizlere mekâna ilk gittiğim günümü değil de daha çok gecemi anlatmaya çalışacağım. Ve daha sonra yaşadığım ilk günlerimde ne yaptıklarımı ne yaşadıklarımı anlatacağım. Uzun olacak diye, şimdi sizlere mekândaki hayatımın hepsini anlatamayacağım. Mekâna ilk gittiğim de mekânı tanıyamadım. Annem, bana mekânı gezdirdi ve tanıttı, ben ilk başta çok korkmuştum. Anneme dedim ki burası çok karanlık ve çok sessiz, sadece kuş seslerini karanlığın içinden duya biliyordum. Elektrik yok televizyon yok, sadece gaz lambaları var. Alışık olmadığım bir ortam. Annemin dediğine göre, bu mekânın bir felsefe okulu olduğunu, bizim gibi ve diğer insanlarımız için öğretici bir şey olacağını söylüyordu. Anneme felsefenin ne olduğunu sordum? Annem bana öğrenmem için sözlüğe bakmamı söyledi. Ve bende hemen öğrenmek için sözlüğü elime alıp, harekete geçtim.1.Felsefe varlığın ve bilginin bilimsel olarak araştırılması.2. Dünya görüşü. Annem ve Babam korkumuzu yenmemiz için dışarıda, bahçede, karanlık ta kısa mesafeli tek başımıza yürüyüşler yaptırıyordu. Kardeşim Gökçene de aynı denemeyi yaptırıyorlardı. Bazen Gökçenle ikimiz birbirimizin elini tutarak birlikte yürüyüşümüzü yapıyorduk, bazen de özellikle tek başımıza da yapmazın ikimiz içinde daha sağlıklı olabileceğini kendimizle ilgili sorumluluklarımızın alınması gerektiğini söylüyorlardı. Ancak bunu tek, tek yaparsak ikimizin de içimizdeki korktuğumuz şeyler yok olup gidecekti. Benim elim ayağım titrer, nefesim kesilir gibi olurken yinede yürüyüşlerimi yaparken, korkunun üzerine nasıl gidebileceğini gördüm. Bana annem dedi ki korkulacak hiç bir şey yok. Bak nasıl başardın demişti. Ve gece ben yatağıma yattım ve korkulacak hiçbir şeyin olmadığını düşümdüm ve o gece korkumu içimden attım. Kendi kendime dedim ki, Zeren korkulacak hiç bir şey yok o geceden sonra bütün korkularımı içimden attım. Bir daha hiç korkmayacağıma kendime söz verdim. Mekânda yaşadığım sürece hiç korkmadan yaşadım ve tüm korkuları içimden kovdum.

Korkularda benden korkup benim içime hiç sinmediler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder